Blog

Ik was enthousiast over de totstandkoming van het Huis voor Klokkenluiders (het Huis), ondanks dat er een aantal weeffouten in de opzet leek te zitten. Nederland leek hiermee een trendsetter te worden buiten de Verenigde Staten. Is dit door andere landen ook opgepikt? Wat zijn de ontwikkelingen in het buitenland? Hoe gaat het nu met het Huis? En zijn klokkenluiderregelingen in Nederland inderdaad verbeterd? Deze vragen zal ik hieronder proberen te beantwoorden. Aan het einde zal ik nog enkele woorden wijden aan de relatie tussen een speak-up cultuur en de financiële resultaten van organisaties.

Je hebt klokkenluiders in alle soorten en maten. Ze zijn ook niet allemaal even nobel. Desalniettemin is mijn ervaring dat de meeste klokkenluiders moedige mensen zijn. In het recente verleden hebben klokkenluiders voor de nodige opschudding gezorgd, wat in een aantal gevallen heeft geleid tot wetswijzigingen. Dat zal ik hieronder toelichten. Een goede klokkenluiderregeling versterkt het reinigend vermogen van een organisatie en van de maatschappij. Er is hier sprake van een publiek belang. Door de oprichting van het nieuwe Huis voor Klokkenluiders, een wereldwijd unicum, wordt dit publieke belang erkend. Vaak worden klokkenluiders ook gezien als verraders. Ook dat zal ik nader toelichten. Voor organisaties is het nu vooral belangrijk om een goede interne klokkenluiderregeling in te richten. Dat is nog niet zo gemakkelijk en ik zal dat illustreren aan de hand van een tweede anekdote, waarna tot slot de samenvatting en de conclusie volgen.