Een opvallend verschil tussen de Europese richtlijn en de Nederlandse Wet Bescherming klokkenluiders is dat volgens de richtlijn meldkanalen beveiligd moeten zijn. Dit aspect ontbreekt in de Nederlandse ontwerpwet. Dat is eigenaardig. Maar je kan je voorstellen dat een rechter de Europese richtlijn zal meenemen bij de beoordeling van een casus als de Europese richtlijn meer bescherming biedt dan de Nederlandse wetgeving.
Tegelijkertijd blijkt ook uit de Nederlandse wetgeving dat de identiteit van de melder niet onthuld mag worden, tenzij deze daar toestemming voor geeft. Impliciet betekent dit, dat de meldkanalen toch goed beveiligd moeten zijn.
Stel je bijvoorbeeld voor dat een senior manager van de organisatie opdracht geeft aan de IT-manager om de identiteit van de klokkenluider te achterhalen. Dat mag niet mogelijk zijn. Als het meldformulier echter op de website van de eigen organisatie staat, dan zou de IT-manager dat toch kunnen doen aan de hand van het IP-adres van de melder. Ook zou de IT-manager toegang tot beveiligde bestanden op het interne netwerk kunnen forceren. Om dit te voorkomen, is het verstandig om gebruik te maken van een extern meldplatform. Alleen dan kan de identiteit van de melder goed beschermd blijven. En kan echt anoniem melden gefaciliteerd worden.
Wilt u meer weten hierover? Neem dan contact met ons op.
